Hemen aklınıza şu sorular gelebilir: onca konu varken, Kanada nerden çıktı. Elbet bir nedeni vardır. Ama etrafımızla ilgilenenler dahi Kanada bence biraz acayip gelmesi normal gibidir. Suriyede öylesinengelişmeler varken “Golani Almanya Yeşil dışişleri bakaıının elini dahi sıkkmazken, Türkiyede aranır Elkaydecilerin Suriye yeni askeri yönetim listesinde olması, gelen katliyam haberleri” gibi konuların önüne konması elbet eleştiri haline gelebilir. Yine giderayak Baydın israile “daha iyi katliyam yapması içşin” sekiz milyar dolar daha yardım onayı verip, Gazzede hastahaneler de yerlebir edilip yüzlerce acı katletmeler varken, neden Kanada sorusu da anlamlıdır.
Daha içeleşen Türkiyeye gelelim: hele de bazı foncularımızın da çözüm havaları çaldığı şu günlerde olanlar da var. örneğin imralı ziyareti sonrası artan Kürt tartışmaları ve geziler, açıklamalarla da belirsizliklerin savrulması. Ahmet Türk gibi acayip olaylarla “hem terörist diye görevden alınıp kayim ilan edilme hem de diplomatik iyi niyet kişisi olarak partilerle görüşen şahıs olma” ikilemi.. yine pek de konuşturulmayan ama direk en azından bizim hekimlerede uyarı gibi ayle hekimlerinin eylemleri de sağlıktaki gelecek endişelerinin mesajıdır. Tüm bunlar varken, dahası da kolayca eklenecek durumdayken, Kanada hem de başbakan istifası konusu elbet kimine acayip gelmesi de doğaldır.****
Yukarda saydıklarıma ek birçok daha gelişme gündemde ordan oraya savrulurken, birden ta uzaktan Kanada başbakan Trudonun istifa haberi geldi. Beklenmeyen denecek derecede olduğunu beleirtenler dah vardı. Julyaan Truduğu istifaya getiren koşullar bir yana, Kanada böylesi olaylara pek alışkın değildir. Ama oldu. Kanadanın gelişmiş kapitalist ülke konumu da olaydaki seçme nedenlerinden biri olduğunu da katayım.
Aslında Kanada bölgemiz dışında, son dönemde değişik nedenlerle haber oluyordu. En önemlisi, Trumpun Kanadayi Amerikan eyaleti haline getirme açıklamasıydı. Yükü ve gümrük ekleriyle Trump Kanadanın bağımsız değil Amerikanın yeni eyaleti ollması gerektiği açıklaması, yankı buldu. Yine Kanada maliye bakanı istifa eder. Gerekçe önemli: hem eflasyonun artışı hem de konut yetersizliğini gerekçe gösteriyordu. Ayrıca, Trumpun açıklamasının cidiye alınmamasını da sorguluyordu.
Tam da bu tartışmalar Kanadada yayılırken, başbakan önce hükümetde bakan değişimi yapar. Sonra baktı ki popilitesi azaldı. Ozaman istifasını basar. Bunu açıklar. Liberal partinin yeni başkanı seçinceye dek görevde kalacağını da ekler.
Böylesi gelişmelere Kanada pek alışkın değildir. Zaten başbakan ikibinonbeşte başbakanlığa gelirken, değişik tutumlarıyla öne çıktı. Ona kimisi popilist kimisi de değişimin ssimgesi imgesini koydu. Ama kişiselik ile örgütlü farkına kimse dikat etmedi. Truduğu birşeyler yapmak istedi. Bizat kendi partisi engeledi. Hat da Küba Lideri Fidel Kastro ölünce cenazesine dahi gidemedi. Oysa Trudu Kasroyu seviyordu. Ama siyasal gerçeklik onu engeledi..
İki seçim kazandı. Bu yıl ki sonbaharda seçimler bekleniyordu. Ama Trodunun partisi seçimi kaybetme tehlikesi de vardı. Başbakanın popilitesi azaldı. Sorgulamalar vardı. Ekonomi, tıpkı öteki kapitalist ülkeler gibi iyi gitmiyordu. Konut sorunu ile eflasyon artık imkar edilemeyecek derecede bulunuyordu. Kanada artık öteki gelişmiş bildik kapitalist durumda değildi. Ama hala siyasal partileri de sağ eksenli ve muhavazakar ile liberal ekseninde. Merkezi sol parti dahi etkin olarak yok. Önemli fay hat ise Fransız İngiliz hat olmaktadır.
Kanada belkide son dönemlerin popilist reklamlı başbakan çıkardı. Üstelik de siyasetle alakasızken, ansızın siyasete giren kişiyle. Popilizmi ve davranışları onu en azından konuşturtu. Ama kişiydi. Sistem devam ediyordu. Değişim isteyen bir siyasal partinin lideri değildi. Yine de silik başbakanlarla anılan Kanadayı adıyla konuşturulan başbakan günlerini de yaratı.***
Burada Kanada bize en azından iki kapitalist gerçekli ders veriyor. Kişisel reklamlaştırma ile imajlı kural bazen etki yapar. Kişiyi parti adıyla da başbakanlığa getirir. Davranışlarıyla gündem olur. Ama değişim pek olmaz. Sadece bir zamanın güncesini doldurur. Sonuçta geldiği gibi de ayni kurallarla gider. Geriye popilistlik dahi kalmaz.
İkinci nokta, son dönemde özellikle ikibinsekiz Kapitalist genel finans krizi sonrası Neoliberalizim yapısı sancılarla devam eiyor. Kriz koşulları nedeniyle artık gelişmiş kapitalist ülkeler dahi sorunlardan kaçamıyorlar. Kanada da bunlardan biridir. Bilmem: Kanada da tıpkı AB ülkeleri gibi faşizmin yükseleceği ülke haline gelirmi, emin değilim. Ama AB şu anda en son Almanya seçimleriyle faşizmi konuşmaya çoktan başladı. Avusturyada ise birinci olan faşist partinin başbakanlığı alacak gibi duruyor. Bakalım Kanada son popilist başbakan dönem sonrası Faşizme yöneliş olacak mı?
