Son dönemde Almanyadan gelen haberler, biraz klasikleşen Alman bakışını sarsıyor. Özellikle Ukrayna savaşı ve israilin Gazze soykırım saldırıları Almanyanın algılarında sarsıntı yaratı. Yetmezmiş gibi eskiden bildik sosyaldemokrat sağa kayma olayını da yaşadık. Yeşilerin aslında sistem partisi olduğu ise savaşı ve soykırımı açık destekleyerek yüzümüze yeniden vurdu. Bunlar Almanya algısını sarsıyordu. Ek olarak, sol eksiklik ise faşist partilerin boşluğu dolrurmaya başlaması da siyasal karamsalığı da tetikliyordu.
Hafta sonu Almanya alışılmamış gelişmelerle haberleşiyordu. Konuda yaancı olanlar veya ilgisizler, elbet bunların çoğundan birhabersizdir. Önce çifçilerin eylemleri duyuldu. Aslında devam eden çifçi eylemleri geçen hafta sonuna doğru Berlin sokaklarına dek yeniden ulaştı. Taşınan bir pankart ise şunu yazıyordu: “bizim ölmemizi mi bekliyorsunuz” deniliyordu. Çifçilerin alınan AB kararı ve genel kapitalist piyasalaşma politikasının artık ağırlığını Almanyadakilerin de yaşadığının işaretiydi. Sorunların başlamasında ise Almanyanın hem sağa kayış hem de savaşa karşı harcamaların kaydırılması oldukça sonuç yaratığı anlaşılıyor. Pek alışılmayan çifçi eylemleri, şimdi Ab ülkeleri ve onun önemli gücü Almanya sokaklarına dek yansımaktadır…
İkinci gelişme ise çalışan emek cepesinden geldi. Ulaştırma alanında grevler yapıldı. Konu bu defa maaşlardı. Dondurtulan ve tam aksi eflasyon durumları Almanyada pek de son dönemde hareket etmeyen sendikaları harekete geçirdi. Üstelik iktidarda Sosyaldemokrat ve yeşilerin olduğu hükümete karşı. Bu gelişme Almanyadan artık sendikal grev olayları da duyacağımızın yeni gelişmesidir. Daha önce de tektük grevler olsa da giderek geniş grevlere girişilmesi, bozulan dengelerin sonucudur. Ukrayna savaşına katgının da bedelini her zaman olduğu gibi emekçilere ödetilmesinin de yeniden üretilen politika olarak da karşımızdadır.
Yetmedi: Almanyada önemli başka gelişme de oldu. Sızan bir videyoda dört Alman generalinin olduğu bir toplantıdan olmaktadır. Toplantıda Rusyada Kırım köprüsünü sabutajla havaya uçurma planları deyerlendiriliyordu. Almanyanın Ukrayna politikası malumdu. Döktüğü milyarlar, gönderdiği en moderin tank ve silahlarla zaten unutulsa da yaşamda vardır. Üstelik Ukrayna krizinde Rusya Alaanya kuzey boru hatını ABD sabotajıyla devre dışı brakılmasına da Almanya ses çıkarmadı. Hem de enerji girdabına sokulmasına rağmen.
Şimdi, hem de videyo ile sızan toplantıyla Alman generaleri Rusya Kırım sınırındaki büyük köprüğe sabotaj planlama görüşmeleri yayıldı. Almanya pek fazla ses vermedi. Batının şanlı ünlü medyalar da fazla önemsememe duruşunda. Oysa bu gelişme dahi, Almanyanın Ukrayna savaşındaki rolunu yeniden hatırlatma adına dahi tiksintici. Hele direk Rusyaya karşı saldırı planlama ile ne derecede tehlikelerle oynandığı da kesin. Almanya bu videyo için dolaşımlı sesizlikte olurken, içteki grev ve protestoların da Ukrayna savaşıyla tetiklendiği öteki madalyonun yüzü de görülmeğe başladı.
Batının tüm probaganda algılarına rağmen, bazen bir ufak bilgi herşeyi yeniden ortaya sermeği yetiriyor. Savaşın bedeleri ise bilinmezlikte olsa da yaşananla protestolar yeniden oluşur. Gıda krizleri kesilen aklarla çalışan ezilen eksene fatura hep çıkar. Şimdi dünyada ençok övülen Almanya, saaşın ve kapitalizmin krizleri ile sermaye seçkili eksenin sosyal çalkantılı sürecine girdi. Ukrayna politikasındaki tetikleme politikası ile öylesine kolay yürüyor ki son videyo kriziyle banbaşka durum ortada. Tüm batı Rusyanın kendilerini işkal edeceği probaganda algı operasyonu yaparken, birden Alman generalerin Rusyaya karşı sabotaj planlama gerçeği geldi.
Daha acısı, tüm bunlar sosyaldemokrat yeşiler kualisyonu hükümeti döneminde olmaktadır. Almanyadaki barış hareketinin zayıf sol hareketinin seçenek olamama sonucu, savaş ve faşizme meydanın kaldığı anlaşılıyor.
