Kısa zaman öncesine uzanalım. 12 yıl öncesine dek gidelim. Ortadoğu projesi hamlesi Suriyede başlatıldı. Daha sonra herkes kartlarıyla birlikte Suriyeye daldılar. Önceden GOlan tepeleri İsrail işkali altındaydı. Suriye işkalin bitmediği müdetce İsrail ile anlaşmadan hep uzak durdu. 12 yıl önce ise bu defa emperyalist güçler proje için, Suriyeyi dağıtma ile Esatı iktidardan düşürme adına askeri ve siyasi harekete geçtiler. Bu kez, kuzeyde Türkiye ve sonra ABD askeri istleriyle birlikte yerleşmeye çalıştılar. Görünüme karşın resmen Türkiye ABD resmen Suriyeyi parçalama hamleleriyle ömemli kesimde ilhaklaşma, yeniden defaktolaşma politikalarıyla işkalleri normal zemine sokmaya çalıştılar.
Bu ufak hatırlatma sonrası şimdi Türkiye seçimleri nedeniyle Suriyede banbaşka kartlar masaya sürülüyor. Öte yanda SUriyede işkalci güçlerin hamleleriyle çatışmalar da oluyor. Son günlere bakalım: İsrail, klasik saldırılarla havadan ve füzelerle belirli yerleri vurmaya devam ediyor. Kınayan dahi yok. ABD askeri üstlerinden kalkan uçaklar, başta Suriyede bulunan İranlı ve Suriyeli kesimleri bombalıyor. Bu kez, Suriye karşılık vermeğe çalışıyor. Kuzeyin batısında ise işler darmadağın. Türkiye kontrolundaki bölgede ciahtcılar emirlik kurup Türkiye askerlerinin kontrolunda yeni defakto oluşturma girişiminde epey yol aldı. Fakat, Türkiyede seçimler var. Türkiye karşısında Suriye yabında da Rusya bulunmaktadır. Erdoğan işkal edip defaktosunu dahi deyiştirip, cihatçıları yerleştirip emirlik kurdurturken, şimdi Rusyanın gönlünü ederek, seçim pastasında çilek aramaktadır. Görüşmem dediği ve Şamda namaz kılmayı hedefleyen Türkiye liderliği, şimdi en azından algı operrasyonu için Esatla el sıkışma u dönüşünde dolanıyor. Rusya ise Ukrayna yükü nedeniyle hem Türkiyeyi tarafsız tutumak hem de Suriye lehine olacak bir sıçrama arayışında. Ancak, Esat şimdilik net duruyor. Dikat etinizmi, saldırganlık dışında ABD son diplomatik girişimlerde rolü pek yok. ABD sadece Türkiyenin Suriye politikasının devamından yanadır. Aksi taktirde sıranın kendine gelip, çekilmek zorunda kalacağı korkusuyla sağa sola saldırıyor.
Emperyalist çürüyen ve bataklığa saplanan politikalar çare de yaratamayınca, böylesi günü kurtarma hamlelerine de algı oyunuyla baş vuruyor. Türkiye işkal edip cihatçıları yerleştirdiği coğrafyadan çekilmezken, kulanım için önce kabul sonra da diplomaside çirkin anlaşmalara mavzeme yaptığı Suriye mülteciler tutumlarıyla resmen kendini kurtaracak kısa dönemli probaganda esrumanını ayarlamaya uğraşıyor. Putin de daha sancısız şekliyle Suriye sorununda karşısında olan Türkiye hesabıyla da durumu idare etmek istiyor. Ancak, Suriye yönetimi kartlarını net şekilde masaya daha dedikodudan pratiğe geçilmeden koydu. Türkiye işkalden vaz geçecek. Askerlerini çekip oradaki cihatçı teröristleri desteklemekten vaz geçecek. Ortak güvenlik anlaşması gerçekleştirilecek. Bu koşularla Esat Erdoğanla görüşebileceğini vurguladı. Oysa Rusya dahi bu denle net görüşlerle Esatın çıkışını beklemiyordu. Ama, Esat onca yaşadıklarından sonra ülkesini önce toprak bütünlüğünü sağlamayı hedeflemesi kadar normal bir şey olamazdı.
Diplomasi denildi. Bazı girişimler oldu. Sanki Erdoğan Esatla el sıkışmış gibi deyerlendirmeler gerçekleştirildi. Buna hemen kabule hazır kulanıcı kesimler de sarıldılar. Hiçbir zaman Suriye gerçeklerine bakmadılar. Oysa Türkiye hem mülteci kartıyla oynanak hem de görünümle Esat şovu yapıp uzalaşmacılık pastasından pay alma duruşundadır. Seçim sonrası ise ne olacağı net deyildir. Esat bu son Erdoğan girişimini doğru okudu. Temel taleplerle işin şov ve algı şerbetini aldı. Pratik sorunla alakalı çözümler sundu. En başta da ülkesinin toprak bütünlüğü üzerinden hareket yaptı. Rusyanın kurtarma ve oyalama ile türkiyenin seçim kart beklentilerine bu nedenle karşılık vermedi. Hele ABD, son kurulan kumar masasında olmama telaşıyla Suriye içine bonbalar yağdırdı. İsrail de gerekçe olmadan, keyfi şekilde Suriyenin belirli yerlerini bonbalamayı hızlandırdı. Yine de şimdilik ne ABD nede İsrail gelecek üzerinde masaya hala oturtulmadı. Buda ABD için iflas eden Ortadoğu poletikası bakımından önemli bir görünümdür.
Kısaca, Türkiye seçime doğru ilerliyor. Dış güçleri yanına çekmek için günü kurtarma hamlelrei yapyor. Olmaz denilen Esatla görüşme ve el sıkışma taleplerine sarılıyor. İmaja oynuyor. Suriye ise direncin sonucundaki göstergeği doğru kulanmaya çalışıyor. Suriye sorunundaki işkal gerçeklerine açıkça yer veriyor. Hele mülteciler konusu iyi bir cendere çıkmazıdır. Öyle ki Türkiye AB ile dahi mültecileri göndermeme anlaşmaları dahi yaptı. Bunlar hep politik işleyişteki ileri getirilen durumlardır. Şimdi onca yanlışın yanına, askeri tıkanış ve yeni yüz ihdiyacı nedeniyle Türkiyenin yeniden iktidar kuralında imaj algısı olarak sarılınıyor. Bitecek denen Esatla şov yapıp oy kazanma ve bazı dış güçelrin desteğine oynama kartı masada. Rus ruleti ve arap saçına dönen Ortadoğuda gidişat ne olur, hep beraber yaşayıp göreceğiz. Net olan, Esatın da Türkiye seçimlerinin sonucunu beklediği kuralına oynayarak net görüşleriyle davrandığı kesin. Ya Türkiye muhalefeti mi: onlar hala işin farkında deyil. Öyle ki kısa zaman önce gelen dış ülkelere asker tesgeresine yine evet deyip devletlü mükemmeliyetine devamda duruyorlar.
