Genelikle dış gelişmelerde iki eksikliğin hep tuşuna düşülüyor. Bu düşüş, sonuçta gerçekleri değil probaganda algılarının tutsağına düşüp, o politik çıkarın esiri haline gelme tehlikesi de hep yaşatılmaktadır. İki eksikliğin birincisi, konunun gelişmelerini izlemeden, olay hakında birikimim olmaması eksikliği ile ansızın gündemleştirilen konuyla karşılaşılınır. Bunun da sonucu bilgisizce konu gündemleşince, siz de ya ilgilenip algı esiri veya ilgisizlikle gelişmelerin tam cahil noktasında kalırsınız. İkinci önemli eksiklik ise medyanın roluyla alakalı olmaktadır. Genellikle öğretiler medya üzerinden gerçekleşme gibi bir gerçeklik vardır. Medyalar ise resmi politikanın ekseninde tek yönlü olunca, siz öğretinizi bu yanlış üzerinden oluşturursunuz. Öyle oluşturursunuz ki son Libyadan Suriyeye Ukraynadan ıraka olan algılarla donatılmışken, söylenen en basit gerçekleri kabullenmekte zorlanırsınız. Medya ve politikanın algılarıyla öğrenilirken, bunların yalan anlış oluşunu tektük çevrelerden duyunca önce inanma zorluğu da yaşarsınız. Ne yazık ki günümüz gelişmeleri bu yanlışların tutsağı olup kitlesel algı operasyonuyla destek de sağlanmaktadır.
Son Ukrayna gelişmeleri de aynen böyle oldu. Öyle bir hale geldik ki bazı net gerçekleri söylerken, sanki karşıt Rusyayı destekleyen kişi olarak algılatma tehlikesiyle de karşılaşmaktayız. Aynisi SUriyede veya Libyada olmadı mı: örneğin kimyasal silah hikayelerinde yalan olduğunu söylerken, kanıtlarla sunarken, karşıt taraf hemen sizi Esat yanlısı olmakla, terörü desteklemekle suçlama algılarıyla saldırıya geçmediler mi? Sonuçta, oluşturulan medya güçlü probaganda yalanları ortaya çıksa da siyasal hamlelerin yıkıcı durumu hayatın geriye kalan bölümü olarak yerini aldı.
Aynen Ukrayna olaylarında da yaşanıyor. Öyle ileri gidildi ki işkalin başlayacağı günü bizat Baydın söyledi. Tabi ki olmadı. Üstelik, hep Rusya suçlanırken, bazen Ukraynanın dahi söylemediği sözler probaganda terkisine takılıp gidiyordu. Halbuki ta baştan konulan kriz adı eksikti: Ukrayna krizi ve Rusya işkal etme söylemi olayın özüden oldukça uzaktı. Dahası, salt Ukrayna sınırıyla brkılırsa, önceki yazılarımın uyarıları dikate alınmasının önemsenmediğini de göstermektedir. Halbuki hernekadar olay Ukraynada sahneleniyor ve probaganda onun üzerinden yapılıyorsa da direk ABD ve ingilterenin el altından ileri sürdükleri banbaşka resmi çizdiriyordu. Yığınağı yoğunlaştıran, karadenize ablukaya alma hameleleri hep ABD merkezli oluyordu. Ukrayna derken Kuzey boru hattı talepleri ve engeleme projesi de Ukrayna üzerinden şekilnedirilmeye çalışılınıyor. İtiraf gibi belge ile Doğu Avrupaya asker yığılıyor. Kuşatma hareketi özellikle Baydın dönemiyle eksene temel denilen Rusya gerçeği ile hızlandı. Daha genele gidecek olursak, resmen Batı emperyalist blok, doksanlardan beri Rusyayı kuşatma planında Ukrayna ülkesi önemli yer alıyordu. Bunlar belgelerle temel politika haline getirildi.
Yine: 2014 yılında Mins kentinde yapılan anlaşmalarla Ukraynanın doğusuna özerklik, ateşkes ve yeniden birleşmedeki bağımsız olma kurallarında anlaşıldı. Bunu bozanın, provakasyonlar ve doğu Ukraaynadaki Dominsk yöresine saldırı yapan Ukrayna Kiyef yönetimi oldu. Hep gelişmeler gözümüze sokularak gerçekleştirildi. Hat ta Erdoğanın İstanbul yeni kanal aşma hesabında Amerikanın boğazlar anlaşmasını delerek, Karadenize çıkma planı olduğu da belirli çevreler tarafından belirtildi. Yine de işler tersdüz: Baydın dahi her an Ukraynanın Rusya tarafından işkal edilmesi probagandası ve onun üstüne önemli anbargo kararları için de müttefiklere baskı yapma gerçekleşiyor. Hedeflerden birisi de Rus gazı yerine Amerikan daha pahalı Kaya gaz seçeneği oluyor. Emperyalist rekabet her yerde iyice kokuyor. Yalan ve baskının yanına medyaa da eklenince, epey kamuoyu oluşturuluyor. Almanya gibi ülkelerde ikilemler getiriyor. Bir ibretlik ise Alman yeşiler partisinden gelmesi de başta muhalif çevre hareketi olarak başlayan birçok hareketin siysal gerçeklikte nasıl Emperyalist merkezli yüzlerinin ortaya çıkışının da örneği oldu.
Tüm bunları yaşarken, en basit doğruyu söylemek ise biraz sizi Rus yanlısı diktatör Putini sevme suçlamasına getirme olasıllığı her an olasıdır. Üstelik Rusya işkali probagandası geliştirilirken, provakatif eylemler Doğu Ukrayna dons kentinde oluyor. Patlamalar ve saldırılar tırmandırılıyor. En kötü koşul ise dünya barış harekeltlerin gerçekten epey gerilediğinin döneminde yaşanmasıdır. Tabi ki demokrasi havarisi Baydın şimdi savaşın efendisi ve yalanın kutsayıcısı olarak yerini çoktan belirlemesidir.
Tüm bunlar bize, Ukrayna oyunu ve yalanla ateşlenen kriz, savaş sesleriyle yükseliyor. Hala bizim burada ne olduğunu anlayan pek kimse yok. Sadece popilist kimi kıvırtkan gazetecinin ağız laf içerikli sözlerle konunun cidiyeti söylenme ötesine gidilemiyor. Bu Emperyalizmin doksanlar stratejisinin nerelere gelindiğinin örneğidir. Öyle ki tüm bataklık ve karabasana rağmen yine de devam denmenin sermaye hırsının de aşmazıdır.
