Tunusla alakalı gelişmeleri izlemeye dikat ediyorum. Yoğunlaşan Ganlusi durumu beni düşündürtüyor. Siyasal islamın veya Müslüman kardeşelrin piyasada kalan liderlerinden birisidir. Üstelik, kendi çabasıyla da Tunusta bazı laik gelişmeleri de kabulendi. Yine de Tunus olaylarında hedef hep Nahta hareketi etrafında şekilleniyor. Son Tunusta başkanın yetkileri eline alırken de karşıtlaştığı ilk lider Ganusi olması elbet tesadüf deyildir.
Tunus gelişmelerini izleyip, anlamaya çalışırken, bir de arada bazen de gülmek adına bizimkileri de takip ediyorum. Tatarın kıymetinin artığına tanık oluyorum. Bir gün kefen giyip Maraşta dolaşıyor, ertesi gün Mersinin bir mahale muhtarını kabul edip hamaset biçiyor. Saray aşkı ile de atmaya hız veriyor. Belli ki Türkiye seyahatlaeriyle de Anadolu kentlerine gidip AKP adına iyi probaganda yapacaktır. Milliyetci masasıyla ayranlı işkili yudumuyla aklına geleni salayacaktır.****
Tunus olaylarıyla gelinen islami siyasal çizgideki önemli durum şu: ingilterenin sömürgeciliği devam etirme adına Mısırda örgütlemeye başladığı Müslam kardeşler dönemi gidrek daraldığının örneğidir. Yeşil kuşakta kulanılan, Ortadoğu porjesinde ılımlı islamın eksenli demokrasi makyajlı bu hareket, gerileyerek resmen Türkiye merkezine doğru sıkışıyor. Özellikle, Obama dönemiyle Ortadoğu siyasal islam ekseni, iktidarlar için seçenekti. Zaten başlangıçtan itibaren Erdoğan projenin bölge lideri olarak probagandalaştırılıyordu. Hele de selefi ayrışmanın derinleşmesi, IŞİD gibi hareketlerle radikal eksenin yayılması ılımlı İslamcılara iiyice dayanılmaya başlandı. Obama dönemiyle Mısırda denendi. Suriyede ayni oyun oynanmaya çalışınıldı. Mısırda darbeyle gönderilen bu hareket yapısı Suriyede Türkiyenin tüm çabasına karşın tutunamadı. Öyle ki Türkiyenin kontrol etiği bölgede bu yapının güçlenmesine yardımcı olamadı.
Tunusta ise beklenmeyen tepkiyle başlayan halk eylemelrine seçenek olsun diye ingiltereden ülkeye gönderilen Raşit Ganusi tüm çabalarra ve solun dağınıklığına karşın, tek tek başına yönetimi ele geçiremedi. Son krizlerde de hedef olan kesimler olarak da epey tepki alıyordu. Oysa, başta Türkiye, Afrikada yayılma ve Libyaya yerleşme adına Ganusiden epey beklentileri vardı. Bu son hamle, gidrek Siyasal ılımlı islam masalının gidrek Türkiye eksenine doğru daraldığının sonucunu işaret ediyor. Oysa, başlangıçta burada da Köprülerden Kemalere herkes Müslüman Kardeşler veya makyajlanmış şekliyle siyasal ılımlı islamın demokratik olduğu algısına çok sarılıp savundular.
Daralan alanda K. Kıbrstaki Ersin Tatar durumu da önemli bir yaşanandır. Ersin Tatar, dergahlarda zikir çekmek, camilerde namaz kılışı dahi epey konu oluyordu. Bir şeyleri ısbatlama adına gerçekleştirilirken, acemilikler de konu olmaktan kaçamıyordu. Anadolu kentlerinde gezip atıp tutuyor. Katılanların bilmeme durumunu gayet güzel biçimde kulanıyor. Hele de ikidebir Türkiyeye yağ çekip epey övmesi de itibarını artırdı. Zaten, seçilişinin tesadüf olmadığı anlaşılmakta geç kalınmadı. Tam bir gayet uyumlu işbirlikçi simgesiyle gerileyen siyasal islamın Kıbrıs versyonu olarak deyeri artı. Yaptıklarıyla deyil de gidrek daralan çenberde kalan kişilerden dolayı önemi artıyor.
Bir gün kefen giyiypor, ertesi gün Mersin mahalesinden muhtara millieytci ders veriyor, camilerde namaz kılarkenki resmi dikatleri çekiyor. Kendi ahalisine de demediğini brakmıyor. Hayinlikle dili sesiyle darmadağın olan yükselişine de aalıştık. Ama, Ganusi de sıkışınca, böylesi işbirlikçi kişilerin de deyeri artar. Hele de ona inanıp demokrat diyenlerin “tıpkı siyasal genel islama zamanında diyenler gibi” birden işten atılmaktan da kurtulamazlar. Bir kişiyi siz demokrat diye yuturmaya çalışırken, peşinden koşup makam teklifi dahi alırken, bir gece yarısı işten atılmakla, o kulandığınız “demokratırın” nasıl yalan olduğunun da kanıtını yaşatıyor halde kalırsınız.
Çok önemli günler geçiriyoruz. Her konuda sorun olup çözümü seçenek olarak gelişmeyen günlerden geçiyoruz. Konuştururlunmadan başlayıp ilgisizlikle devam etmenin de yabancılaşması gerçekleşiyor. Ortadoğuda siyasal islamın gerilemesi ve Türkiye merkezine doğru daralması yaşanıyor. Tam da bu dönemde alışılmadık şekilde dergahtan çıkıp camilerde dolaşan Tatar, saraya varıp bu saraya karşı hakaretlerle yeni küliğe kavuşacağı anlaşılıyor. Büyüklük ve güç bir anlamda başarısızlığın da örtüsü oluyorsa, iş tehlikeli. Alıştırıldık: en büyük bayrakla rumlara psikolojik korku vermek, sınırda saray yapıp devletin itibarını yükseltme bir anlamda tümden idolojik bataklığın simgesel kurtulma hamlesi olarak anlaşılmalıdır.
Sonuçta, Tatarın resmen kıymeti bazı çevrelerde artıyor. Kalan tek kişi olma süreci, hani kulanılırken alay edilen “yalnızlığın deyeri” olgusu Tatar için son günlerde gayet münasiptir. Çünkü piyasaya sürülecek pek kişi de kalmadı. Üstelik sorun yaratacak tehlikesi de yok. Müslüman kadeşler Musrisinin Mısırla hala düzelmeyen ilişkiler bunun can alıcı örneği olarak hala gündemde. Bu nedenle Tunusa bakarken, Ganusinin başına gelenlerel gelecek politik kot uyarlama dönemi izlenince, kaçınılmaz olarak tehlikesiz ve isteneni yapan Tataarın Türkiye gözünde öneminin artması normaldir. Üstelik, Şaheser itihatcılar ve Kemalistlerin de Akıncı karşısında Tatarı desteklediklerini unutmayalım.
