Bütçesiz yeni yıla giriyoruz. Uyduruk bir cetvel hazırlayıp durumu kurtarmazlarsa bir işaretle kralın harcamalarını ve vergi toplatma yetkisini elinden almak için ayaklanan ve tarihe meclisin doğuşunu yazdıranlara karşı ayıp olacak.
Gerçi bizde bütçe olsa da olmasa da idare edilir çünkü hukuk devleti sakattır. Onun da üstünde bir yabancı devlet yetkilerin esaslarını elinde tutar ve ne yaparsa bizim iyiliğimizi bizden daha iyi bilir numarası ile bizi uyutmayı bilir.
Ama bütçe olursa seçilmişler geçen bütçeden devreden hesaplara bakarak projelerin ne kadarının başarılı olduğunu denetleyip devam edenler için yeterli ödenek olup olmadığını denetleme olanağına sahip olacaklardır. Ödenek üstü harcama veya ödenek eksikliklerini giderme görüşmelerine de iştirak edeceklerdir.
Siyasi partilerimiz de var. Onlar da bütçe ile halkın parasının nereye gittiğini görmek ve yerinde harcanmasını izlemek yükümlülükleridir.
Şimdi bir de Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi üyeliği var yani partilerin değil halkın parlamenteri olacaklar yoksa bizi kabul etmeyecekler. Yani muhalefet etmek artık fikirleri yarıştırmak demek olmalıdır. Bütçe’nin her kaleminin yerinde harcanması ve tarıma şu kadar harcadınız yüzde şu kadar böyle bir mevsimde kazanç getirmeli ve şu kadar ihracat olmalıydı ama olmadı diye halka bilgi veren olmalıdır. Eleştirileri dinleyen de olmalıdır. Muhalefet de kolaylaşmalı çünkü bilgi alan ve her yanlışı gören muhalif konuşunca halk da duyar.
Bütçede ödeneği olmayan harcama yapılamazsa hatır işi yapıldığı kuşkuları da gider milletvekilleri de görevlerinin işe yaradığını görür. Belki o zaman iktidar muhalefet milletvekilleri bütçeyi meclise gönderenlerin ekonomik sektörlerin hangisinin kaç paraya ne kadar kâr veya katma değer üretmeye kâfi geleceğini bunca yıl sonra kayda geçiremediler mi diye hesap sorma olanağımız olmaz ve harcamalar ne olursa olsun başka seçenek yok mu diye soramayız, emin olmayız.
Demokrasinin üstünlüğü ancak o zaman görülür ve gerçekleşir.
