Bireylerin ve yapıların kendi yaşam süreçlerinde karşılaştıkları önemli sorunlardan bir tanesidir, kendinde kaybolmak. Bu kaybolmalar tekil veya çoğul öznelerde kısa sürebildiği gibi, uzun da sürebilmektedir.
Bugün kendisinde kaybolmayı son genel kuruluyla açık hale getiren AKP siyasal yapılanmasıdır.
Kendisini yeni bir siyasal özne olarak ifade ettiği zaman ki siyaset duruşunun Türkiye toprakları hayatıyla çakışmasından dolayı, kendisinin toplumsal karşılığı olan doğru ilişki biçimi, onda organik canlılık yarattığı gibi topluma siyasal canlılıkta getirmişti.
İçinden çıkmış olduğu siyasal yapıdan pozitif inkarla kendisini soyutlaması ona büyük çıkış enerjisiydi. Bunun üzerine koymuş olduğu özgürlük ve demokrasi soluğu, varlığına toplumsal karakter katmayı beraberinde getirmişti. Sorunları tespit etmedeki isabetliliği ve bunların giderilebilmesi yönündeki anlatımları, ona hükümet etme ve iktidar olma şeklinde dönmüş bulunmaktaydı.
Söylemlerinin kendisini anlatan karakter olmamasından dolayı, kısa sürede onun bu halinin istismarcı bir karakter olduğunu açığa çıkarmış bulunmaktadır. Onun bu karakteri sadece toplumla olan ilişkileri ile değil, kendi iç yapısında da tezahürünü bulmuş bulunmaktadır. Parti kendi içerisindeki canlılığı hızla tek sese dönüştürerek, partiyi nihayetinde tek adamla eşitleyen konuma getirdi. Genel başkan Tayyip Erdoğan eşittir parti haline gelmiş bulunmaktadır. Parti tek adamın siyaset serüveni haline getirildi. Onun siyasette istikbaline bakış hali, partinin siyaseti haline gelmiş bulunmaktadır.
Öyle bir parti düşünün ki; üye sayısını milyonlarla ifade etsin ama üyelerinin yerine genel başkan son karar sahibi olarak belirleyici olsun. AKP öyle bir parti haline dönüştü ki, genel başkanın konuşması dışında başka bir konuşmanın yapılmadığı yapı onun karakteristik hali olsun.
AKP bugün kendisinde kaybolmuş bir parti hüviyetindedir. Onun bu halinin yaratacağı sonuçların ortaya çıkmaması iktidar olmanın yaratmış olduğu geçiş dönemidir.
AKP kendisinde olmayan değerleri kendinde varmış gibi göstermesinin yaratmış olduğu yanıltma durumu her şeyden önce yansımasını kendisinde buldu.
Özgürlük meselesini sadece kendilerinin kullanım alanı olarak gördüler.
Demokrasi, kendilerine yaradığı oranda ilgiyle karşılandı.
Şikayet ettikleri HSYK-YÖK vb. gibi tüm kurumları kendi denetimlerine geçirdikleri oranda, şikayet konusu olmaktan çıkarmaya başladılar. Hakimiyetlerinin tam tecelli ettiği durumlarda da artık hiç şikayet etmez konuma geldiler.
Kendisinde içselleşmiş olmayan:
Kürt sorununun çözümü,
Alevi sorunu,
Kıbrıs’ın işgal edilmesi meselesi,
Komşularla sıfır sorun,
Tarihte ki soykırım gibi.
O kadar istismar edildi ki, bu konular üzerine ettiği her kelam ‘acaba’ halinden, ‘ yine bizi istismar ediyor’ haline dönüşmüş bulunmaktadır.
AKP kendi karakteri olmayan değerlerin kendisinde eğreti durduğunu fark etmiş durumdadır. Kendinde olmayan karakter; toplumda ki sorunların kangren olmasını engelleyecek ilkeler olması, onda siyasetinde girdabı yaratmış bulunmaktadır.
Onun söyleyeceği her söz, vereceği her vaat, toplumda hızla siyaset fıkrası olacak halinin kapısını açmış bulunmaktadır.
Siyaset atalarının ifadeleri ile “Kadayıfın altı kızarmaktadır.”
